Hoe maak je een tricot hoofdje?

"Is dat moeilijk, zo'n gezichtje maken?" "Ik vind ze zo schattig, met een neusje, maar ik kan dat vast niet." "Hoe maak je eigenlijk een tricot hoofdje?" Allemaal vragen die ik heel regelmatig kreeg, vooral toen ik nog op diverse beurzen en markten stond in het land. Hoewel de beschrijving op de patroonbladen mijns inziens heel duidelijk en gedetailleerd zijn, begrijp ik ook heel goed dat niet iedereen gemakkelijk leert vanaf geschreven tekst. Dus voor die groep mensen besloot ik een tutorial-filmpje op te nemen. Op youtube staat het filmpje waarin ik in ongeveer 15 minuten een hoofdje maak, op de manier zoals ik dat ook in mijn patroonbladen omschrijf. Hierdoor is het ook voor degene die graag voorgedaan krijgen hoe ze iets moeten doen, haalbaar om zelf een poppenhoofd te maken. 

Ondertricot is eigenlijk qua huid de basis van het hoofd. Het is ecru kleurig, zeer rekbaar katoen. Doordat het tricot rondgebreid is en vaak aan de meter wordt verkocht is het heel geschikt voor allerlei maten hoofden. Er zijn ook poppenmaaksters die gebruik maken van buisverband, een soort gaas wat normaal gesproken gebruikt wordt voor het fixeren van wondverband. Maar door de beperking in de breedte is dat wat mij betreft niet ideaal voor het maken van hoofden.  

Schapenwol, gewassen en gekaard is het meest geschikte vulmiddel voor het maken van een poppenhoofd. Waar ik af en toe de vraag krijg of synthetische vulling gebruikt kan worden, omdat men dat nog heeft liggen, geef ik altijd het antwoord dat synthetische vulling zich niet voldoende laat vormen en dat nu juist dat bij het maken van een hoofd cruciaal is. 

Gekaarde schapenwol, van bijvoorbeeld een bergschaap, heeft nadat het een beetje is uitgeplozen veel lucht ertussen, waardoor het zich heel goed laat vormen. Door een ruime hoeveelheid eerst uit te pluizen en vervolgens in het ondertricot samen te binden, ontstaat de basis voor het hoofd.

Wil je zelf schapenwol wassen, lees dan hier hoe je dat het beste kunt doen. 

Afbindgaren heeft eigenlijk drie verschillende functies.

Ten eerste gebruik ik het voor het afbinden van het nekje, zowel het ondertricot als het boventricot. Ik gebruik linnen afbindgaren. Linnen is echt ijzersterk, waardoor het nooit zal knappen als je er kracht opzet. Ik wil bij het afbinden van de nek nog wel eens aan beide uiteinden met een platbektang trekken, waardoor je nog meer kracht kunt zetten dan met de handen. Een nadeel van linnen afbindgaren is dan ook dat het flink in de vingers kan "snijden". Daarvoor zijn tangetjes ook geen overbodige luxe. 

Je kunt ook katoenen garen gebruiken als afbindgaren, maar het is mij meermaals gebeurd dat het katoenen garen breekt, net op het moment dat je het hoofdje goed op spanning hebt. Waardoor je na het knappen van de draad weer van voren af aan kunt beginnen. 

Ten tweede gebruik ik linnen afbindgaren voor het maken van de ooglijn. Door halverwege het hoofdje op het ondertricot horizontaal een draad te spannen, maak je een ooglijn, waar vervolgens de ogen op doorgepit worden.  Afhankelijk van het type pop dat je wil maken, kun je op dezelfde manier (maar dan verticaal rond het hoofd) een kinlijn maken. Een kinlijn zie je vaak bij wat grotere poppen, die een wat oudere gezichtsuitdrukking moeten hebben, of juist bollere wangen. 

Ten derde gebruik ik linnen afbindgaren voor het maken van de ogen. Bij hele kleine gezichtjes gebruik ik liever "gewoon" borduurgaren, want dan is afbindgaren eigenlijk te dik. Bij grote poppenhoofden is linnen afbindgaren fijner, omdat je daar meer kracht op kunt zetten. 

Er zijn drie manieren om een neusje te maken.

Bij kleine poppenhoofdjes is het gebruik van een houten kraaltje de ideale manier voor het maken van een neusje. Door het gewicht van houten kralen zou ik adviseren om kralen groter dan Ø 10 mm niet te gebruiken.

Maak je grotere poppenhoofden en wil je deze een neus geven, dan kun je dat ook doen zonder houten kralen. Dit kan op twee verschillende manieren.

Ten eerste door op het ondertricot onder de ooglijn een cirkeltje te rijgen, aan te trekken en met de naald wat schapenwol in het gerimpelde rondje te duwen, ontstaat er een "zacht" neusje, die qua gewicht geen problemen zal geven. Deze techniek is heel geschikt bij kleine gezichtjes. Nadeel is dan dat het vaak een erg klein neusje wordt, soms zelfs amper zichtbaar en dat het vaak heel erg priegelen is.

Ten tweede kun je een klein bolletje maken van ondertricot en schapenwol, net als het basishoofd. Dit bolletje kun je net onder de ooglijn op het hoofd naaien.  

Het poppenhoofd is bijna klaar. Het laatste onderdeel is het haar. Er zijn verschillende soorten schapenwol die heel geschikt zijn als poppenhaar. Ik gebruik, soms gecombineerd, bergschaapwol, merino lontwol en/of wensleydale krullen. Voor baarden en snorren is vooral  merino lontwol heel geschikt, maar ook een baard van wensleydale krullen kan prima. 

Is het maken van een poppenhoofdje moeilijk? Ik zou zeggen dat het niet moeilijk is, maar dat ook hierbij geldt, oefening baart kunst. Hoe vaker je een poppenhoofdje maakt (of probeert te maken) hoe beter het gaat. De eerste hoofdjes die ik ooit maakte, zijn niet meer te vergelijken met de hoofdjes die ik tegenwoordig maak. Ik hoop dat als je graag een popje wilt maken met een tricot hoofdje, je dat ook echt (een keer) gaat doen. Hopelijk helpt de uitleg, in mijn patroonbladen, maar vooral door mijn tutorial-filmpje op youtube daarbij.